Śledź nas na:



Obszary zainteresowań pedagoga. Pedagogiczne aspekty uzależnień.

Konsekwencje uzależnień dzielimy na:


Konsekwencje medyczne:

  • powikłania psychiczne i fizyczne, do których należą:

  • majaczenie

  • drżenie

  • tzw. delirium tremens - niepokój, drażliwość lęki, bezsenność, gorączka, drżenie mięśni, języka, zwiększenie potliwości ciała, omamy wzrokowe

  • psychozy alkoholowe (skutkiem niedobór witamin B1,PP,D), omamy wzrokowe, ruchowe, słuchowe

  • paranoja alkoholowa (zespół OTTELLA), charakteryzują sceny niewierności partnerskiej; występują przeważnie u mężczyzn, towarzyszą mu zaburzenia potencji

  • powikłania psychiatryczne – po zażywaniu narkotyków, groźne powikłania występują po środkach halucynogennych, których długotrwałe zażywanie może prowadzić do schizofrenii

  • środki wziewne - też mają groźne powikłania; jednorazowy wziew zabija ok. 1000 komórek mózgowych. Długotrwałe zażywanie prowadzi do oligofrenii.

  • inne środki (wywołują psychozy) objawy podobne do psychozy alkoholowej, długotrwałe zaburzenia zachowania, zaburzenia charakterologiczne związane z oddziaływaniem na układ nerwowy

  • negatywne konsekwencje oddziaływania somatycznego

  • zaburzenia w pracy przełyku, trzustki; wątroby, układu oddechowego, zmiany w tchawicy, oskrzelach, płucach i sercu

  • najbardziej szkodliwe środki wziewne i pobudzające - zaburzenia w pracy układu nerwowego: uszkodzenia mózgu, niedoczynność różnych części ciała, paraliż .


Konsekwencje społeczne:

Zażywanie zmienia relacje człowieka z otoczeniem. Te relacje zależne są od wieku człowieka.

Młody człowiek np. włącza się do alternatywnych grup niezależnych (alkoholowych, narkotykowych). U osób starszych (50-60 lat) – lekomania. Osoby często czują się odrzucone przez rodzinę, przestają sobie radzić w życiu zawodowym. Alienują się od otoczenia albo tworzą swoiste kliki hipochondryczne, czyli mają swoje choroby i latają od lekarza do lekarza.


Konsekwencje rodzinne:

To zespól objawów pojawiający się u rodziców, partnerów, bliskich przyjaciół i dzieci osób uzależnionych. Cała rodzina, bądź całe otoczenia usiłuje sobie jakoś radzić w sytuacji w jakiej się znalazło. Intencje są dobre, jednak u tych osób pojawia się szereg zaburzeń psychicznych. Jeśli chodzi o zaburzenia u rodziców i partnerów życiowych, należą do nich:

  • ukrywanie problemu, w rodzinie, przed otoczeniem

  • izolacja rodziny od bliskich osób, aby nie zauważyły one problemu

  • chronienie osoby uzależnionej przed ponoszeniem konsekwencji

  • odciążanie osoby uzależnionej od wykonywania wszelkich obowiązków domowych

  • zaniedbywanie innych członków rodziny i koncentracja całego sposobu jej funkcjonowania na zaspakajaniu potrzeb osoby uzależnionej.


Cztery podstawowe postawy u dzieci (schematy zachowań):


  1. Bohater rodziny - przejmuje obowiązki domowe. Opiekuje się młodszym rodzeństwem i rodzicami. Ponad to bardzo często przejmuje odpowiedzialność za zachowanie uzależnionego. Wywiązuje się ze wszystkich powierzonych mu zadań. Przesadnie stara się uzyskać akceptacje innych. Dzieci te najtrudniej się rozpoznaje.

  2. Kozioł ofiarny – przeciwieństwo bohatera. Stara się skoncentrować na sobie uwagę otoczenia, aby odciągnąć ją od pijanego rodzica. Dziecko emocjonalne. Identyfikuje się z uzależnionym i ma z nim dobry kontakt. Bardzo często ma kłopoty w nauce i popada w konflikt z prawem.

  3. Zagubione dziecko – niewidzialne dziecko. Strategia funkcjonowania tych osób polega na wycofywaniu się z życia rodzinnego i unikania wszelkiej konfrontacji. Postawa wyuczonej beznadziejności i ucieczka przed światem. Dzieci takie uciekają bardzo często w różnego rodzaju uzdolnienia.

  4. Maskotka - modelem zachowania tych dzieci jest rozładowywanie napięcia w rodzinie poprzez przymilanie się, dowcip, itp. Dzieci takie mają kłopoty z koncentracją uwagi, podejmowaniem decyzji, pozostają niedojrzałe emocjonalnie, zachowują się agresywnie.




Zobacz także