Julian Radziewicz zestawiając funkcjonujące w literaturze stanowiska i dokonując wyboru tych, które jego zdaniem są najistotniejsze przedstawia następujące warunki podejmowania pedagogicznych decyzji innowawczych:

• Każda innowacja ma swojego autora lub autorów. Rozwiązanie jest efektem:

• czyjegoś pomysłu

• czyjejś pracy

• wdrożeniem tego pomysłu do praktyki edukacyjnej.

• Działaniom takim towarzyszy podjęcie ryzyka przez konkretnego pedagoga .W większości przypadków jest tak, że autor korzysta z wcześniejszych wzorów i inspiracji. Nierzadko przynosi rozwiązanie funkcjonujące w innych pokrewnych dziedzinach wiedzy, dostosowaniu jej do wymogów uprawianej dyscypliny. Nie powoduje to jednak ograniczenia waloru oryginalności innowacji, natomiast służy jako środek zmniejszający prawdopodobieństwo niepowodzenia.

• Każda innowacja jest wyrazem niezadowolenia z dotychczasowego stanu rzeczy. Należy wszakże pamiętać o tym, że sensem wprowadzenia innowacji pedagogicznej jest skuteczność wobec tego. Mija się z celem ta zmiana, która wypiera stare dotychczas stosowanie i sprawdzone, a także efektywne metody, a w ich miejsce nowe niekonieczne rozwiązania.

• Każda innowacja pedagogiczna wyrasta z koncepcji o charakterze logicznym. Jednak zmiana kategorii czynności, metod, technik, oddziaływań i organizacji powinna być poprzedzona refleksjami o charakterze aksjologicznym i teologicznym. Innowacje powinny być przede wszystkim nastawione na osiąganie pewnego rodzaju wyznaczonego celu.

• Każda innowacja pedagogiczna jest wprowadzona w warunkach niepewności. Powody tego tkwią w następujących czynnikach innowacji pedagogicznej: jest wprowadzona przez człowieka i ludzi dla ludzi. Często ludzkich reakcji na wprowadzane zmiany przewidzieć się nie da. Występują tu liczne zmienne kontekstowe z czego wynika, że niemożna przewidzieć skutków działania. Jeżeli nie określić co i kiedy wpłynie na modyfikację podejmowanego przedsięwzięcia innowacyjnego.

• Każda innowacja powinna być kontrolowana w toku jej realizacji. Chodzi tu o to, aby pedagog eksperymentator nieustannie kontrolował przebieg wprowadzanej zmiany. Pozwoli to na wycofanie się w porę z przedsięwzięcia, które mogłoby uczniom szkodzić.

• Każda innowacja pedagogiczna jest podejmowana z myślą o jej kontynuacji. Nauczyciel bardzo rzadko podejmuje decyzję innowacyjną z intencją o jej jednorazowym zastosowaniu. Należy pamiętać o tym, że to co przyniosło pożądane efekty w miejscu pracy i działalności jednego innowatora może okazać się mało wydajne albo zupełnie nieskuteczne w pracy innego nauczyciela.